รู้จัก..อักษรควบ
อักษรควบ คือ พยัญชนะต้น ๒ ตัว ประสมอยู่ในสระเดียวกัน และเสียงพยัญชนะควบกล้ำในภาษาไทยจะอยู่ได้ในตำแหน่งต้นพยางค์เท่านั้น โดยพยัญชนะตัวที่สองจะต้องเป็น ร ล ว เท่านั้น ได้แก่ กว กร กล ขล ขร ขว คล คร คว พร พล ปร ปล ตร ส่วนพยัญชนะควบกล้ำที่อยู่ต้นพยางค์ที่ไทยเรารับมาจากภาษาต่างประเทศก็มี ทร ฟร ฟล บร บล ดร
อักษรควบ แบ่งออกเป็น ๒ ชนิด คือ
๑. อักษรควบแท้ หมายถึง คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัว โดยพยัญชนะตัวที่สอง คือ ร ล ว ประสมอยู่ในสระตัวเดียวกัน เวลาอ่านออกเสียงต้องอ่านออกเสียงพยัญชนะทั้ง ๒ ตัวพร้อม ๆ กัน
ส่วนเสียงวรรณยุกต์นั้นให้ออกเสียงตามพยัญชนะต้นตัวแรก เช่น
กลม กลิ้ง
กวาด กร้าว
ความ เคว้ง
คลุ้ง เขวง เป็นต้น
๒. อักษรควบไม่แท้ หมายถึง คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัว โดยพยัญชนะตัวที่สองเป็น ร อยู่ร่วมในสระตัวเดียวกัน แต่เวลาอ่านออกเสียงจะออกเสียงได้ ๒ แบบ คือ
๒.๑ ออกเสียงพยัญชนะตัวแรกเพียงตัวเดียว เช่น
สร้าง อ่านว่า ส้าง
เศร้า อ่านว่า เส้า
ไซร้ อ่านว่า ไซ้
๒.๒ ออกเสียงเป็น ซ ในกรณีที่พยัญชนะต้นเป็น ทร เช่น
ไทร อ่านว่า ไซ
ทราบ อ่านว่า ซาบ
ทราย อ่านว่า ซาย
โทรม อ่านว่า โซม
ข้อควรรู้ มีคำในภาษาไทยจำนวน ๓ คำเท่านั้นที่ออกเสียง ทร เป็นอักษรควบแท้ ได้แก่
จันทรา อ่านว่า จัน - ทรา
นิทรา อ่านว่า นิด - ทรา
อินทรา อ่านว่า อิน - ทรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น